Yumuşak fırça darbeleri ve ışıltılı bir renk paleti aracılığıyla hayata geçirilen büyüleyici bir sahne, üç genç kız kardeşi kıyıda neşeyle oynarken tasvir ediyor. Hafif renkli elbiseler ve sevimli başörtüleri ile süslenmiş zarif figürleri, kompozisyonda uyum içinde yer almakta ve kumlar üzerinde kırılan hafif dalgalarla yankılanmaktadır. Altın ışık, çocukların geçici kahkahalarını yakalıyor ve su yüzeyinde parlayan canlı yansımaları ile izleyiciyi samimi bir sevinç ve masumiyet anına davet ediyor. Su, mavi ve yeşil tonlarıyla parıldıyor ve ciltlerinin sıcak tonları ile güzel bir karşıtlık oluşturuyor; bu da sıcaklık, nostalji ve huzur hissi yaratıyor. Her bir çocuk, masumiyetin tam anlamıyla maddi bir ifade sunmakta; adeta bu ideal anın içinde tam anlamıyla varlar; zaman durmuş gibi görünüyor, sanki dalgalar bile onların neşeli ruhlarını paylaşıyor.

Sanatçının tekniği dikkat çekici; gevşek ve ifadeli fırça darbeleri, sahneye hareket hissi veriyor, su yüzeyi ışıktan ve hayattan gelen yankıya yanıt vererek parlıyor. Sorolla'nın color kullanımı—özellikle kızların kıyafetlerinin pastel tonları ile okyanusun canlı mavi arasında ki kontrast—hayalsi bir atmosfer yaratıyor, sıcak yaz günleri boyunca plajda geçirilen zamanları hatırlatıyor. Bu eser sadece teknik ustalığı temsil etmekle kalmayıp, aynı zamanda çocukluk neşesine dair evrensel bir temayı da kapsıyor. Bu eserin tarihsel bağlamı onu 20. yüzyılın başlarında İspanya'ya yerleştiriyor; bir modernist gelişme ve doğal dünyanın kutlandığı bir dönemde, sanatçının ışık ve onun konular üzerindeki etkisiyle ilgili olan tutkusunu yansıtıyor. Bir anın özünü yakalama yeteneği—duyguyla ve güzellikle dolu olan—Sorolla'nın bir sanatçı olarak önemini güçlendiriyor, izleyicileri hayatın neşeli anlarını değerlendirerek deniz kenarındaki deneyimlerini hatırlamaya davet ediyor.