Bu etkileyici sahnede, genç bir çift zarif bir an içinde samimi bir şekilde duruyor; ifadeleri özlem ve bağlılığın karışımını yansıtıyor. Askeri bir üniforma giymiş genç adam, kırmızı bir kurdeleyle vurgulanan narin beyaz elbiseye sahip kadına yakındır; bu, aşk ve tutkuyu sembolize eder. Duvar kağıdının zenginliği— karmaşık desenlere sahip yeşil bir zemin—onları sıcaklık ve tanıdıklık hissiyle sararak, paylaştıkları aşk için davetkar bir arka plan oluşturuyor. Kapının koyu tonları ve genç adamın üniforması çifti güzel bir şekilde çerçeveliyor, bakışları onların nazik bağlantısına çekiyor. Yanında küçük bir siyah köpek, sahneye bir cazibe katıyor ve bu durumu daha da ev ortamında sağlamlaştırıyor.

Sanatçının bu eserdeki tekniği dikkate değerdir; kadının elbisesinin parlaklığından duvar kağıdının dokusuna kadar kumaşların titiz detayları, ön-Rafaelit tarzının ustalığını sergilemektedir. Her bir unsur özenle kompoze edilmiştir; karakterler duygusal etkileşimi artıran bir açıyla konumlandırılmıştır. Işığın ince oyunları, onların yüzlerini aydınlatır ve kadının profilinin zarafetini, erkeğin daha güçlü varlığı ile karşılaştırır. Geçmiş bir zaman, aşk ve görev arasındaki sosyal bağlamı anımsatan bir tasvir, bu tür anların hem değerli hem de dönemin beklentileri tarafından sınırlı olabileceği 19. yüzyılın bir hatırlatıcısı olarak ortaya çıkmaktadır. Bu sanat eseri aracılığıyla, insan bağlantısının derinliklerine dair anlık bir bakış olan doğanın gerçeğini hissetmemek elde değildir.