Bu nazik betimleme, genç bir kızın nazikçe bir baloncuk üflediği sessiz anı yakalıyor; bakışı yumuşak bir konsantrasyonla odaklanmış. Sanatçının ustaca fırça darbeleri, onun yumuşak, koyu saçlarının dokusunu, yıpranmış ama zengin renkli giysilerini ve havada zarifçe asılı duran şeffaf baloncukları canlandırıyor. Krem, toprak tonları ve sıcak kahverengilerden oluşan muted, toprak tonları paleti sahneyi nostaljik, neredeyse zamansız bir atmosfere sarıyor; izleyici, geçmişin unutulmuş bir köşesine sessizce adım atmış gibi hissediyor.

Kompozisyon samimi; kızın profiline ve yarattığı narin baloncuğa sıkıca odaklanıyor, masumiyeti ve çocukluğun geçici güzelliğini vurguluyor. İnce ışık oyunu yüzünü ve ellerini okşuyor, gençliğin yumuşaklığını ve böyle nazik bir eylemde bulunan basit sevinci ön plana çıkarıyor. Bu eser sadece teknik ustalığı göstermekle kalmıyor, aynı zamanda çok hızlı geçen ancak hafızada kazınan anların geçiciliği üzerine düşünmeye davet ediyor.