Bu çarpıcı sanat eseri, izleyicileri, konunun içe dönük bakışına dalmaya davet eden bir contemplatif hava yayar. Sanatçı, portreye derinlik katan dokulu bir yüzey oluşturmak için saç ve giysi kıvrımlarında belirgin olan bir dizi çizgi kullanıyor. Özellikle çapraz tarama kullanımı, genç kadının özelliklerini belirleyen ışık ve gölgeleri yakalamak için ayrıntılara dikkat gösterdiğini gösteriyor. Onun ifadesi hem huzur hem de karmaşıklık barındırıyor; bu, seyirciyi o ifadeli gözlerin arkasında hangi düşüncelerin olduğuna dair düşünmeye itiyor.

Renk paleti sade kalıyor; genellikle toprak tonları kullanarak bir sıcaklık ve samimiyet hissi yaratıyor. Bu seçim, eserin duygusal yankısını güçlendiriyor; figürün öne çıkması için yumuşak bir arka plan sağlıyor. Tarihsel olarak, bu eser, sanatçının Arles'deki döneminde karakter ve kişilik araştırmasını yansıtıyor ve konularının özünü aktaracağının peşindeydi. Samimi temsil, Van Gogh'un gelişen tekniği ile birleşerek, eserinin gövdesine önemli ve ikna edici bir katkı sağlıyor.