Sahne, geç bir öğleden sonrasını andıran sıcak, altın rengi bir ışıkla yıkanıyor. Antik ihtişamın kanıtı olan, Erechtheion'un yıpranmış taşı kompozisyona hakim. Zarif karyatidler tarafından desteklenen portiko, yumuşak, kısık tonlardaki bir gökyüzüne karşı gururla duruyor. Geleneksel kıyafetler içindeki figürler ön planda toplanmış, varlıkları klasik ortama yaşam ve anlatı katıyor. Neredeyse konuşmalarının mırıltılarını, elbiselerinin hışırtılarını duyabiliyorsunuz. Sanatçının sulu boyalarla yaptığı narin dokunuş, ışık ve gölgenin oyununu yakalayarak derinlik ve atmosfer hissi yaratıyor. Kendimi zamanda geriye taşınmış hissediyorum, neredeyse taşa dokunabiliyor, yüzümde sıcak güneşi hissedebiliyorum. Bu eser, insan etkinliği ile sanat ve mimarinin kalıcı mirasının kesişimi üzerine düşünmeye davet ediyor.