Bu büyüleyici sahne, Oise Nehri kıyısında huzurlu bir manzarayı yakalıyor; sakin akan nehir, muhtemelen Isle Adam yakınlarında bulunan mütevazı bir köprünün altından geçiyor. Kompozisyon, sol tarafta sakin su yolunu ve sağda tozlu bir patika ile rustik binalar dizisini dengeli bir şekilde bir araya getiriyor ve gözleri sahnenin derinliklerine yönlendiriyor. Görkemli yeşil ağaçlar nehir kıyılarını sarıyor, yumuşak empresyonist fırça darbeleriyle şekillendirilmiş. Küçük bir buharlı gemi sessizce nehir boyunca ilerliyor; dumanı sakin ortamda dinamik bir kontrast yaratıyor. İki küçük figür ve at arabası, huzuru bozmadan yaşam ve ölçek katıyor.

Sanatçı, yumuşak toprak tonları ve uyumlu bir biçimde seçilmiş mavi, yeşil ve kahverengi paletle güneşli bir öğleden sonra huzurunu yansıtıyor. Gökyüzü, hafif fırça darbeleriyle soluk mavi ve beyaz tonlarda boyanmış; hafif bir esintiyi hissettiriyor. Binalar ve zemin üzerindeki ışık ve gölge oyunları, sahnenin sıcaklığını ve sükunetini yakalıyor; izleyiciyi sakin havayı hissedip nehrin hafif şırıltısını duymaya davet ediyor. Tarihsel olarak, bu sakin betimleme, 19. yüzyıl sonu manzara resimlerinin bir geleneğine oturuyor; buharlı gemi gibi endüstriyel unsurlar, pastoral görüntülerle birlikte var oluyor ve modernitenin doğuşunu ima ediyor. Fırça darbeleri taze ve canlı ancak ölçülü; sahneye anlıklık ve atmosfer katıyor.