Resimde bir korkutucu kafatası yığını, ıssız bir manzara karşısında etkileyici bir görüntü oluşturmak için titizlikle düzenlenmiş olarak gösterilmektedir. Vereshchagin, toprak tonlarının hakim olduğu minimalist bir renk paleti kullanıyor; okra, kum sarısı ve sonsuz mavi gökyüzüne karşı keskin beyaz kontrastlar. Her kafatası, detaylı olarak kişiselleştirilmiş olup, unutulmuş bir tragedyanın hikayesini anlatıyor, savaş ve sonuçları hakkında rahatsız edici öyküler ortaya koyuyor. Karlı kuşların varlığı sahnenin karanlık tonunu artırarak, çürüme ve ölümün kaçınılmaz kucaklaşmasının ima ediyor. Bu eseri izlemek, tarihsel şiddet ve insan acısı hakkında derin düşleyişler uyandırıyor; savaşı yüceltmekten çekinmiyor, bunun yerine çirkin maliyetini büyütüyor.

Kompozisyon, gözleri kafatasları piramidinin üzerine çekerek, güçlü bir ölüm sembolü yaratıyor; bu teknik, derin duygusal etkiler yaratıyor ve izleyicileri çatışmanın anlamsızlığı hakkında düşünmeye bırakıyor. Arka plandaki ağaçlar, ıssızlığı ima ederken, uzaktaki yapıların siluetleri bir zamanlar canlı olan ama şimdi hayat dolu olmayan toplulukları hatırlatıyor. Vereshchagin'in çalışması, yoğun askeri çatışmalar ve siyasi çalkantılarla dolu bir dönemde ortaya çıktığı için önemli bir tarihi ağırlığa sahiptir; savaşın acımasızlığı üzerinde geniş bir yorum yapmaktadır. Sanat ve tarih tutkunları, bu eserde tarih boyunca etkili olan güçlü bir anlatıyı buluyor ve insan hırslarının bedelleri hakkında bir diyalog kuruyor.