Αυτή η προσωπογραφία αποτυπώνει την κομψότητα μιας γυναίκας που κάθεται με χάρη σε μια καρέκλα από ξύλο με περίτεχνα σκαλίσματα. Το ένδυμά της είναι μια αρμονία υφών και χρωμάτων: ένα λαμπερό κρεμ σατέν κορμάκι αντιπαραβάλλεται με διάφανα, περίπλοκα δαντελωτά μανίκια και μια βαθιά μπλε φούστα με σπειροειδείς σχεδιασμούς. Τα μαλλιά της είναι διαμορφωμένα σε απαλούς ασημένιους κυματισμούς, αντιπροσωπεύοντας τη μόδα της δεκαετίας του 1920, περιβάλλοντας το ωχρό, σκεπτικό πρόσωπο με λεπτό μακιγιάζ που τονίζει την ήρεμη, κάπως απόμακρη έκφραση. Περιμετρικά του λαιμού της, πολλές σειρές από μαργαριτάρια προσθέτουν στη σοφιστικέ εμφάνισή της.

Στην αγκαλιά της κάθεται ήσυχα ένα μικρό σκυλί, η γούνα του οποίου εναρμονίζεται με τις σκιές στο φόρεμά της, ενισχύοντας την ατμόσφαιρα οικειότητας και γαλήνης της σκηνής. Το φόντο σε σκούρους καφέ και πράσινους τόνους επιτρέπει στην φιγούρα και το ένδυμά της να κυριαρχούν στην σύνθεση χωρίς διαταραχές. Η δεξιοτεχνία του ζωγράφου φαίνεται στην ζωντάνια των υφασμάτων και στο αστραφτερό των μαργαριταριών, ενώ οι λεπτές σκιές δίνουν βάθος στο βλέμμα της. Το έργο αυτό εκφράζει όχι μόνο το κοινωνικό στάτους και την χάρη του καθισμένου προσώπου, αλλά επίσης προκαλεί ένα διαχρονικό αίσθημα σιωπηλής αξιοπρέπειας που χαρακτηρίζει τις προσωπογραφίες των αρχών του 20ού αιώνα.