Portret ten ukazuje wyrafinowaną elegancję kobiety, która z gracją siedzi na misternie rzeźbionym drewnianym krześle. Jej strój to harmonijne połączenie faktur i kolorów: błyszczący kremowy satynowy gorset kontrastuje z przezroczystymi koronkowymi rękawami oraz głębokoniebieską spódnicą zdobioną spiralnymi wzorami. Jej włosy są ułożone w delikatne srebrzyste fale charakterystyczne dla lat 20. XX wieku, opadając na blade, zamyślone oblicze, które podkreśla subtelny makijaż uwydatniający spokojny, nieco zdystansowany wyraz twarzy. Na szyi ma kilka rzędów pereł, które dodają szyku.

Na jej kolanach spoczywa mały piesek, którego futro stapia się z cieniami fałd sukni, co podkreśla intymną i spokojną atmosferę sceny. Tło utrzymane jest w głębokich brązach i zieleni, co pozwala postaci i jej ubiorowi dominować w kompozycji bez rozpraszania uwagi. Mistrzowskie pociągnięcia pędzla artysty ożywiają miękkość tkanin i blask pereł, a delikatne cienie nadają głębi spojrzeniu. Dzieło to odzwierciedla nie tylko status społeczny i wdzięk modelki, ale także budzi ponadczasowe poczucie cichej godności charakterystycznej dla portretów z początku XX wieku.