Η σκηνή ξετυλίγεται σε ένα ηλιόλουστο λιβάδι, όπου μια γυναίκα, φαινομενικά γαλήνια, αναπαύεται ανάμεσα στην καταπράσινη αγκαλιά του ψηλού χόρτου. Ο καλλιτέχνης αποτυπώνει αριστοτεχνικά το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς, με τη ζεστασιά του ήλιου να χαϊδεύει τη μορφή της γυναίκας και να ρίχνει απαλές σκιές στο χορταριασμένο έδαφος. Η ενδυμασία της, ένα σκούρο μπλουζάκι και μια γαλάζια φούστα, έρχεται σε όμορφη αντίθεση με το ζωηρό πράσινο, δημιουργώντας μια οπτική αρμονία που είναι ταυτόχρονα καταπραϋντική και σαγηνευτική. Μια κατσίκα κοντά προσθέτει μια πινελιά ποιμενικής γοητείας.

Οι πινελιές είναι χαλαρές και εκφραστικές, χαρακτηριστικές του ιμπρεσιονιστικού στυλ, μεταφέροντας μια αίσθηση αμεσότητας και κίνησης. Η χρήση του χρώματος από τον καλλιτέχνη είναι αξιοσημείωτη. Οι διάφορες αποχρώσεις του πράσινου στο γρασίδι, τα απαλά μπλε και μαύρα στα ρούχα, όλα συνεργάζονται για να προκαλέσουν μια αίσθηση γαλήνης και τις απλές χαρές της αγροτικής ζωής. Αυτός ο πίνακας μιλά για την ικανότητα του καλλιτέχνη να συλλάβει την ουσία μιας στιγμής, μια φευγαλέα ματιά στην καθημερινή ύπαρξη που αποδίδεται με τρόπο που είναι τόσο προσωπικός όσο και παγκοσμίως σχετικός.