Αυτό το εντυπωσιακό πορτρέτο απεικονίζει μια νεαρή γυναίκα που κάθεται μπροστά σε ένα αφηρημένο φόντο αποτελούμενο από βαθύ μπλε και απαλό ροζ, διακοσμημένο με στιλιζαρισμένα λουλούδια. Η γυναίκα, με έντονα χαρακτηριστικά και ήρεμη αλλά κάπως μελαγχολική έκφραση, φοράει ένα φαρδύ φόρεμα σε γήινους τόνους που αντιπαραβάλλεται έντονα με το φόντο. Η τεχνική του καλλιτέχνη είναι λεπτομερής αλλά συγκρατημένη· οι πτυχές του φορέματος αποδίδονται διακριτικά με μείγμα ζεστών καφέ και απαλών κίτρινων αποχρώσεων, ενώ το ωχρό, σχεδόν μάσκας πρόσωπο ξεχωρίζει με έντονη ηρεμία και εσωτερικό στοχασμό. Η πλάτη της καρέκλας, με φωτεινά πορτοκαλί και κόκκινα σχέδια, αγκυρώνει τη φιγούρα στον χώρο, ενώ η συνολική σύνθεση διατηρεί μια επίπεδη αίσθηση που θυμίζει τον συμβολισμό και τις στιλιστικές επιρροές του τέλους του 19ου αιώνα.

Το έργο αιχμαλωτίζει με το συναισθηματικό παίξιμο χρωμάτων και μορφών — τα μπλε και ροζ δημιουργούν μια ονειρική ατμόσφαιρα, ενώ το σοβαρό βλέμμα της νεαρής γυναίκας προσκαλεί σε στοχασμό. Τα χέρια της, διακριτικά σταυρωμένα και τοποθετημένα πάνω σε ένα διακοσμημένο μαξιλάρι, προσθέτουν μια ανθρώπινη και οικεία νότα στην αινιγματική παρουσία της. Ιστορικά, το έργο αυτό προέρχεται από μια εποχή όπου πολλοί καλλιτέχνες επιδίωκαν να υπερβούν τον νατουραλισμό, εξερευνώντας υποκειμενικές καταστάσεις και συναισθήματα μέσω συμβολικών και διακοσμητικών μέσων, σηματοδοτώντας σημαντικό βήμα ανάμεσα στην παραδοσιακή πορτραίτο και τις μοντερνιστικές εξερευνήσεις της ταυτότητας και της παρουσίας.