Η νεκρή φύση είναι μια μελέτη των αντιθέσεων: η λεία, ανακλαστική επιφάνεια μιας χρυσής κανάτας έναντι των πιο τραχιών υφών ενός πιάτου με σχέδια και ενός υφάσματος με κουρτίνες. Το παιχνίδι του φωτός είναι αριστοτεχνικό, με τη μεταλλική κανάτα να συλλαμβάνει και να παραμορφώνει τις αντανακλάσεις, υπονοώντας το περιβάλλον. Είναι σαν ο καλλιτέχνης να έχει συλλάβει μια φευγαλέα στιγμή. μια ματιά στην καθημερινή ομορφιά που ανυψώνεται στην τέχνη.

Η σύνθεση είναι προσεκτικά διατεταγμένη, αλλά δεν φαίνεται υπερβολικά σκηνοθετημένη. Το πιάτο, με το λουλουδάτο του σχέδιο, προσθέτει μια πινελιά χάρης και χρώματος, απαλύνοντας τα βαρύτερα σχήματα της κανάτας και ίσως ενός ξύλινου κουτιού. Το μπλε ύφασμα, με τα αντίθετα πορτοκαλί και χρυσά μοτίβα του, είναι απλά κουρτιάζεται, παρέχοντας ένα οπτικό αντίστιγμα στα άλλα αντικείμενα. Η επιδέξια πινελιά του καλλιτέχνη αποτυπώνει τη λάμψη στην κανάτα, τις λεπτές λεπτομέρειες του πιάτου και τις λεπτές πτυχές στο ύφασμα. Είναι απόδειξη της ικανότητάς του, δημιουργώντας μια ήρεμη αρμονία μέσα στη σύνθεση, μια στιγμή περισυλλογής που αποτυπώνεται στον καμβά.