Το έργο καταγράφει μια ήσυχη σκηνή κοντά στον ποταμό, γεμάτη βάρκες και περιτριγυρισμένη από πλούσια βλάστηση. Σειρές από πλεούμενα—ζωγραφισμένα με ζωντανές, εκφραστικές πινελιές—βρίσκονται ήσυχες κατά μήκος της όχθης, δημιουργώντας μια δυναμική αλλά ήρεμη σύνθεση. Οι απαλές αναταράξεις στο νερό απορροφούν το φως, αντανακλώντας τις παστέλ αποχρώσεις του ουρανού. Κάθε πινελιά φαίνεται ζωντανή, δίνοντας κίνηση στην επιφάνεια του νερού και στα μαλακά χορτάρια που κουνιούνται απαλά στην όχθη. Η χρήση χρώματος είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή; οι αποχρώσεις του μπλε συγχωνεύονται με ροζ και κίτρινους, προκαλώντας μια αίσθηση ηρεμίας, καλώντας τον θεατή να στοχαστεί την ήρεμη ροή της ζωής στον ποταμό. Σχεδόν μπορείς να ακούσεις τον απαλή χτύπο του νερού πάνω στις πλευρές των σκαφών και τους μακρινούς ήχους των καθημερινών δραστηριοτήτων στην όχθη, συνδέοντάς σε σ'αυτή τη μυθική στιγμή.

Ως αντανάκλαση της εποχής του, αυτό το κομμάτι ενσωματώνει τη δέσμευση του κινήματος του μετα-ιμπρεσιονισμού να αποτυπώσει την καθημερινή ζωή με ένα μοναδικό προσωπικό σύμβολο. Οι χαλαρές πινελιές και η αυθόρμητη σύνθεση μεταφέρουν τόσο μια αίσθηση επείγοντος όσο και μια εκτίμηση για τη φύση. Είναι μια ζωντανή έκφραση ενός καλλιτέχνη που παρατηρεί και μετατρέπει το περιβάλλον του σε μια ήσυχη καταφυγή χρώματος και φωτός, υπενθυμίζοντας μας τις απλές ευχαρίστησεις που βρίσκουμε στη φύση και τη διαρκή ομορφιά της. Η εξερεύνηση του Van Gogh στους τοπιογραφικούς χώρους δεν μιλάει μόνο για τον φυσικό κόσμο, αλλά και για τις συναισθηματικές τοποθεσίες μέσα μας, αντηχώντας βαθιά σε όσους τις συναντούν.