Αυτή η εκφραστική προσωπογραφία αιχμαλωτίζει την τρυφερή αθωότητα ενός νεαρού κοριτσιού, με το βλέμμα της ελαφρώς στραμμένο, προκαλώντας περιέργεια για τις σκέψεις και τα συναισθήματά της. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί απαλές, σχεδόν βελούδινες πινελιές που ενσωματώνουν το υποκείμενο σε ένα ζεστό, απαλό φόντο. Η παλέτα χρωμάτων είναι πλούσια αλλά ήπια — κυριαρχούν γήινοι τόνοι και απαλό ώχρα, ισορροπημένα από τις διακριτικές αντανακλάσεις στο πρόσωπο και το λευκό ένδυμα του κοριτσιού. Τα μαλλιά της ρέουν φυσικά, με χαλαρές και εκφραστικές πινελιές που δίνουν ζωή και κίνηση στη σύνθεση.

Η σύνθεση εστιάζει στο προφίλ του κοριτσιού, τονίζοντας τα νεανικά χαρακτηριστικά της με μια οικεία εγγύτητα, σαν ψίθυρος. Ο οικείος φωτισμός, που θυμίζει την τεχνική του κιαροσκούρο, σχηματίζει λεπτά το σχήμα της, δημιουργώντας βάθος και μια ήρεμη συναισθηματική αντήχηση. Ο πίνακας φαίνεται διαχρονικός — μια παγωμένη στιγμή παιδικής αθωότητας με μια νότα μελαγχολίας. Προσκαλεί τον θεατή να σταθεί και να σκεφτεί την εφήμερη ομορφιά και την πολυπλοκότητα της νεότητας, καθιστώντας το ένα σιωπηρά ισχυρό έργο στην παράδοση του πορτρέτου του 19ου αιώνα.