Σε αυτή την enchanting σκηνή, μια μητέρα, ντυμένη κομψά με ένα σκούρο φόρεμα που κοσμείται με μαλακό γούνινο κολάρο, στέκεται περήφανα δίπλα στις δύο μικρές της κόρες. Τα κορίτσια, ντυμένα με γοητευτικά μπλε παλτά, είναι μια εικόνα αθωότητας, με τα ξανθά τους μαλλιά προσεκτικά χτενισμένα και διακοσμημένα με καπέλα που ταιριάζουν. Οι εκφράσεις τους είναι ένα θαυμάσιο μείγμα περιέργειας και χαράς, που λάμπουν απέναντι από το φόντο ενός ηλιόλουστου πάρκου, όπου τα ζωντανά πράσινα χρώματα της φύσης συγχωνεύονται ομαλά με τις απαλές παστέλ αποχρώσεις που χαρακτηρίζουν τη γοητευτική παλέτα χρωμάτων του Ρενουάρ. Υπάρχει μια αίσθηση ήρεμου ευτυχισμένου, καθώς το γέλιο και οι συνομιλίες ηχούν απαλά γύρω τους – τυπικό μιας ανέμελης μέρας στο Παρίσι του 19ου αιώνα.

Η σύνθεση στέλνει την προσοχή του θεατή κατευθείαν στο τρίο, όμορφα πλαισιωμένο από τα γύρω πλήθη που θολώνουν σε μια απαλή ομίχλη. Οι ρευστές και εκφραστικές πινελιές ζωγραφίζουν εξαιρετικά τα εφήμερα στιγμιότυπα της ζωής. Ο τρόπος που ο Ρενουάρ παίζει με το φως και τη σκιά προσθέτει βάθος, κάνοντάς τους χαρακτήρες να ζωντανεύουν, όπως αν μπορούσαμε να μπούμε στη σκηνή αυτή. Η αρμονία των χρωμάτων ενισχύει αυτή τη χαρούμενη αλλά ήρεμη στιγμή στο χρόνο, προξενώντας συναισθήματα νοσταλγίας και μητρικής ζεστασιάς, ενώ ταυτόχρονα προσκαλεί τον θεατή να παραμείνει λίγο ακόμα σε αυτόν τον ιδανικό κόσμο που δημιούργησε ο καλλιτέχνης.