Bu büyüleyici manzarada, zarif bir şekilde koyu bir elbise giymiş ve zengin bir kürk yaka ile süslenmiş bir anne, gururla iki küçük kızı ile durmaktadır. Küçük kızlar, sevimli mavi paltolar giymekte olup, masumiyetin bir tasviri gibidir; sarı saçları özenle şekillendirilmiş ve eşleşen şapkalarla süslenmiştir. İfadeleri, güneş ışığıyla dolu bir park arka planında parlayarak merak ve neşenin hoş bir karışımını yansıtır. Doğanın canlı yeşilleri, Renoir’ın zarif pastel renk paleti ile mükemmel bir şekilde harmanlanmıştır. Etraflarında neşe dolu gülüşler ve sohbetler yankılanırken, 19. yüzyıl Paris’inde rahat bir günün keyfini yansıtan huzurlu bir mutluluk hissi vardır.

Kompozisyon, izleyicinin dikkatini doğrudan bu üçlüye yönlendirirken, çevredeki kalabalıklar yumuşak bir buğuda bulanıklaşır. Akışkan ve ifade dolu fırça darbeleri, yaşamın geçici anlarını ustalıkla yakalar. Renoir’ın ışık ve gölgeleriyle oynama tekniği derinlik katarak, figürlerin daha canlı görünmesini sağlar; sanki sahneye adım atabilirmişiz gibi hissettirir. Renklerin uyumu, bu oyuncu ama huzurlu anda daha da güçlendirir; özlem ve annelik sıcaklığını uyandırırken, izleyiciyi sanatçının yarattığı bu ideal dünyada bir süre daha kalmaya davet eder.