Αυτή η γοητευτική ζωγραφιά απαθανατίζει μια στιγμή γεμάτη αφηγηματικό δυναμικό, εστιάζοντας σε μια γυναικεία φιγούρα τοποθετημένη με χάρη, σχεδόν σαν να πρόκειται να ξεκινήσει την παράστασή της. Η απουσία λεπτομερειών στο πρόσωπό της προσθέτει μόνο στην ίντριγκα; αντί να μειώσει, φαίνεται να δημιουργεί μια αίσθηση καθολικότητας και ανωνυμίας που προσκαλεί τους θεατές να προβλέψουν τις δικές τους ερμηνείες σε αυτήν. Στέκεται με αυτοπεποίθηση, το σώμα της ελαφρώς στραμμένο στο πλάι, με μια ήπια κίνηση που υποδηλώνει ροή. Οι λεπτές πτυχές του φορέματός της, σε αντίθεση με τη σκοτεινή φούστα της, μιλούν όχι μόνο για την κοινωνική της θέση, αλλά ίσως και για τον χαρακτήρα της. Οι απαλοί κόμποι και τις ευαίσθητους φωτισμούς δίνουν ζωή στο υλικό· μπορείτε σχεδόν να νιώσετε την υφή κάτω από τα δάχτυλά σας.

Η χρήση χρωμάτων από τον καλλιτέχνη είναι μια άλλη συγκλονιστική πτυχή, με μια παλέτα που κυριαρχείται από βαθιές γήινες αποχρώσεις - πλούσιες καφέ και ήπιες μαύρες που αντίκεινται στα απαλές λευκά του καπέλου. Οι επιλογές χρωμάτων φέρνουν μια ζεστή οικειότητα, τυλίγοντας τον θεατή στη ζεστασιά της σκηνής. Αυτή η ζεστασιά τονίζεται ακόμη περισσότερο από το ελαφρώς θολό φόντο, που αναδεικνύει το θέμα ενώ υποδηλώνει μια αίσθηση αιώνιας. Παρά την απλότητα του περιβάλλοντος, το συναισθηματικό βάθος υφάνει μια λεπτή ένταση; σκέφτεται κάτι βαθύ ή απλά αλληλεπιδρά με τον περιβάλλον του; Το έργο αυτό του 1780 αντικατοπτρίζει τις κοινωνικές αλλαγές και την αναπτυσσόμενη ατομικότητα της εποχής του Διαφωτισμού, δείχνοντας όχι μόνο την αισθητική της εποχής αλλά και υπονοώντας τις εσωτερικές ζωές των γυναικών στην κοινωνία. Σε πολλές περιπτώσεις, η παρουσία και η συμπεριφορά της συνοψίζουν την ουσία των καλλιτεχνικών και ανθρωπιστικών εξερευνήσεων της εποχής - μια όμορφη σύνθεση εμπειρίας και έκφρασης.