Αυτή η εκφραστική εκτύπωση απεικονίζει μια ήρεμη χειμερινή σκηνή με εξαιρετική δεξιοτεχνία, καθώς απαλά νιφάδες χιονιού πέφτουν αργά σε μια ήσυχη αυλή ναού. Κυριαρχεί στην σύνθεση ένα ψηλό πεύκο που λυγίζει κομψά υπό το βάρος του πυκνού χιονιού, με τα κλαδιά του να σχηματίζουν έναν φυσικό θόλο που οδηγεί το βλέμμα βαθύτερα στην εικόνα. Στη ρίζα του δέντρου, φιγούρες ντυμένες με παραδοσιακά κιμονό κρατούν πολύχρωμες ομπρέλες και περπατούν στο χιονισμένο μονοπάτι, προσθέτοντας ευαίσθητη αντίθεση και ζεστασιά στη μινιμαλιστική παλέτα των ψυχρών χρωμάτων. Οι απαλοί μπλε και λευκοί τόνοι κυριαρχούν στη σκηνή, προκαλώντας τη γαλήνη μιας χιονισμένης βραδιάς, ενώ οι απαλοί πράσινοι του πεύκου και τα ζωηρά χρώματα των ομπρελών συμπληρώνουν αρμονικά.

Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί επιδέξια τις τεχνικές ξυλογραφίας που χαρακτηρίζουν το κίνημα Shin-Hanga, όπου η προσεκτική επικάλυψη χρωμάτων και οι λεπτές διαβαθμίσεις δημιουργούν μια αρμονική σύνθεση ρεαλισμού και στυλιζαρίσματος. Η σύνθεση ισορροπεί το εντυπωσιακό δέντρο στα αριστερά με τον ανοιχτό χώρο δεξιά, οδηγώντας σε μια συναρπαστική πύλη στο βάθος που υποδηλώνει τη πολιτιστική και πνευματική σημασία του τόπου. Η απαλή χιονόπτωση προσθέτει υφή και εντείνει τη συναισθηματική ατμόσφαιρα, προκαλώντας συναισθήματα ειρηνικής μοναξιάς και σιωπηλής ευλάβειας, καλώντας τον θεατή να φανταστεί τους απαλούς ήχους του χειμώνα που συνδυάζονται με τις μακρινές καμπάνες του ναού. Ιστορικά, αυτή η εκτύπωση αντανακλά μια στιγμή στις αρχές του 20ού αιώνα στην Ιαπωνία, όταν η παραδοσιακή ιαπωνική αισθητική ερμηνεύθηκε ξανά μέσω της σύγχρονης εκτύπωσης, διατηρώντας ποιητική κομψότητα τόπου και εποχής.