Αυτό το έργο αποτυπώνει μια ήρεμη σκηνή δίπλα σε ποτάμι κατά την ανατολή του ηλίου, όπου δύο ιππείς πάνω στα άλογα παρατηρούν σιωπηλά τον αναδυόμενο ήλιο, που αντανακλά έντονα στο νερό. Η σύνθεση είναι όμορφα ισορροπημένη με ένα ψηλό πεύκο στο προσκήνιο, με την υφή του φλοιού και τα πυκνά πράσινα φύλλα να αποδίδονται με εκφραστικές πινελιές που μεταφέρουν ζωή και κίνηση. Πίσω από το δέντρο, ένα ήρεμο ποτάμι αντανακλά το κόκκινο-πορτοκαλί φως του ανατέλλοντος ήλιου, οδηγώντας το βλέμμα προς μια μακρινή οροσειρά και μια παραδοσιακή πύλη τειχών, αποδοσμένα με απλές αλλά αποτελεσματικές γραμμές και ήπιους μπλε-γκρι τόνους.

Η τεχνική του πινέλου συνδυάζει τις παραδοσιακές κινεζικές μεθόδους μελάνης και πλύσης με λεπτές χρωματικές τονώσεις, δημιουργώντας μια κομψή απλότητα που προσκαλεί σε στοχασμό. Η χρωματική παλέτα, κυρίαρχη σε φυσικά πράσινα και γήινα χρώματα με πινελιές κόκκινου, προκαλεί μια ήρεμη πρωινή ατμόσφαιρα γεμάτη σιωπή και προσμονή. Η καλλιγραφία στην πάνω αριστερή γωνία προσθέτει μια ποιητική διάσταση που εναρμονίζεται με τα οπτικά στοιχεία και ενισχύει τη διαλογιστική διάθεση του έργου. Η σκηνή παραπέμπει επίσης στην ποίηση της δυναστείας Τανγκ του ποιητή Du Fu, τοποθετώντας το συναίσθημα γαλήνης και ενδοσκόπησης που αποπνέουν οι ιππείς που κοιτούν στον μακρινό ορίζοντα σε ιστορικό και πολιτιστικό πλαίσιο.