In dit opvallende portret beeldt de kunstenaar een jong meisje af met een serieuze blik die door het doek lijkt heen te dringen. Haar donkere, dikke haar is scherp in het midden gesplitst, en omlijst brede expressieve ogen die de aandacht trekken. De huid van het meisje straalt met warme okertinten en een blos op de wangen, wat een levendig contrast vormt met haar dieprode jurk en groene omslagdoek, en haar culturele wortels suggereert. De kralenketting om haar nek en de oorbellen in ringvorm geven een aardse toets, die haar verbindt met de inheemse Mexicaanse tradities. De achtergrond is een zachte maar levendige blauwe kleur, horizontaal doorsneden door een dunne lijn, wat zorgt voor een serene en bijna zwevende sfeer.

De techniek van de kunstenaar combineert gedurfde, vlakke kleurvlakken met zorgvuldig gemoduleerde schaduwen op het gezicht, waardoor een subtiele spanning ontstaat tussen realisme en gestileerde abstractie. De compositie is direct en gecentreerd, waardoor de emotionele impact wordt versterkt en uitnodigt tot een intieme en bijna persoonlijke blik. Het kleurenpalet is aards maar levendig en benadrukt natuurlijke schoonheid en een sterke identiteit. Het werk heeft een emotionele resonantie; het is zowel een directe weergave als een diep symbolisch onderzoek naar identiteit en veerkracht. Geschilderd eind jaren 1920, voorspelt dit schilderij de belangrijke rol die persoonlijke en inheemse identiteit zullen spelen in de moderne Mexicaanse kunst, en het staat als een getuigenis van culturele trots en artistiek experiment.