In deze indrukwekkende weergave vangt de kunstenaar een levendige scène aan de kust waar vissers interageren met hun boten onder een stralend blauwe lucht. De actie ontvouwt zich met boten die gracieus over de glanzende golven glijden, hun zeilen majestueus opgeblazen door de lichte bries; een visuele symfonie die spreekt over de harmonie tussen man en natuur. De figuren, met hun levendige, door de zon verlichte huidtonen, drukken een diepe verbinding met de zee uit; hun gezichten zijn gevuld met de vreugde en de strijd die inherent zijn aan hun werk. Deze betoverende compositie trekt de kijker aan, en roept de geluiden op van de golven die tegen de romp slaan en het verre gekrijs van meeuwen.

Het kleurenpalet is opvallend en zorgvuldig toegepast, gevuld met zachte mengsels van cerulean, wit en hints van oker. De helderheid van de zeilen lijkt te weerkaatsen op het koude blauw van het water, waardoor een spel van licht en schaduw ontstaat dat de scène verlevendigt. De manier waarop het licht danst op het oppervlak van de golven is bijzonder betoverend, wat de meesterlijkheid van de kunstenaar in het vastleggen van de natuurlijke wereld illustreert. Historisch gezien plaatst dit zich aan het eind van de 19e eeuw, reflecteert deze werken de groeiende belangstelling voor naturalisme en de afbeelding van het dagelijks leven, terwijl het nostalgie oproept voor eenvoudigere tijden langs de Spaanse kust – alles terwijl het de kenmerkende techniek van Joaquín Sorolla toont in het creëren van levendige indrukken van licht en beweging.