In dit fascinerende stuk staan twee vrouwen in witte kleding op een levendige strand, omringd door de weelde van de natuur. De figuren zijn geschilderd met gedurfde penseelstreken, wat ze een dynamische, bijna etherische kwaliteit geeft. De vrouw aan de linkerkant lijkt contemplatief, met haar armen over elkaar en een serene uitdrukking, terwijl de vrouw aan de rechterkant naar de horizon kijkt, haar haar vangt het zonlicht in zachte golven. De achtergrond is doordrenkt met een palet van groen en blauw, dat de natuurlijke schoonheid van de kustomgeving weerspiegelt.

De emotionele impact van de schilderij is voelbaar; het roept gevoelens op van eenzaamheid en introspectie. Munch's kenmerkende penseelstreken en kleurkeuze nemen de kijker mee naar een zonnig moment, waar de tijd lijkt te stoppen. De combinatie van organische vormen — de gebogen kustlijn en de hoge bomen — creëert een harmonieuze balans die de blik rond het canvas leidt. Dit werk, voltooid in 1920, is een opmerkelijke reflectie van de verkenning van menselijke verbinding en eenzaamheid te midden van de grootsheid van de natuur.