Een serene winterscène ontvouwt zich met sneeuw die zachtjes traditionele houten gebouwen bedekt langs een kalme waterkant. De zachte witte sneeuw contrasteert met de gedempte bruine en grijze tinten van de structuren, wat een harmonieuze balans creëert die de stilte van een sneeuwrijke dag vangt. Twee kleine bootjes drijven rustig nabij de stenen oever, hun reflecties golvend in het rustige water, wat de vredige sfeer versterkt. Op de achtergrond voegt een grote met sneeuw beladen boom een organische zachtheid toe, terwijl de verre, mistige bergen vervagen in de lucht, de kijker uitnodigend om de koude, frisse lucht in te ademen en de stille schoonheid van dit moment te waarderen.

De kunstenaar maakt gebruik van delicate gradatietechnieken en een subtiel kleurenpalet, kenmerkend voor de traditionele Japanse houtsnijkunst, maar met een naturalistische gevoeligheid. De compositie leidt het oog vanaf de nabijgelegen gebouwen, gedetailleerd met houten planken en schaduwen onder de dikke sneeuwlaag, naar het uitgestrekte meer en uiteindelijk naar de zacht omlijnde bergachtige horizon. Dit spel tussen intieme details en uitgestrekte natuur roept een contemplatieve stemming op — een meditatieve pauze in de tijd. De gedempte tonen en de zachte sneeuw lijken de wereld te dempen en hullen alles in een stille verwondering. Deze prent viert niet alleen de serene winterse magie van de natuur, maar vangt ook een tijdloze rust die resoneert met de wisselende seizoenen en de klassieke ukiyo-e tradities.