Dit sfeervolle zeegezicht vangt de rustige maar toch levendige essentie van de lagune van Venetië bij schemering. De kunstenaar maakt meesterlijk gebruik van licht en schaduw, waarbij de zon laag aan de hemel een gouden gloed werpt die door zachte, diffuse wolken heen schijnt. De compositie leidt het oog van de voorgrond — waar een eenzame figuur in een klein bootje zijn taak uitvoert — naar de grotere zeilboten die in de buurt liggen afgemeerd, waarvan de zeilen het warme licht vangen en scherp contrasteren met de gedempte tinten van het water en de lucht. Het kabbelende water weerspiegelt diverse kleuren en bewegingen, waardoor een glinsterend tapijt ontstaat dat leeft van een stille energie.

Het kleurenpalet is rijk maar ingetogen, gedomineerd door aardse bruintinten, grijzen en subtiele okertinten die een gevoel van kalmte en nostalgie oproepen. De penseelstreken zijn zowel gedetailleerd als vloeiend, en vangen de textuur van de zeilen, houten boten en de zachte golven aan het oppervlak van de lagune. Er heerst een bijna poëtische stilte, versierd met verre vogels en de vage silhouetten van de Venetiaanse skyline, wat een tijdloos moment suggereert dat zweeft tussen dag en nacht. Het schilderij viert niet alleen de maritieme cultuur van Venetië, maar nodigt de kijker ook uit om zich onder te dompelen in de serene schoonheid en het ritmische leven van de lagune.