Deze sfeervolle scène vangt een rustige maar dynamische rivier die onder een stenen bogenbrug stroomt, omlijst door een stadsgezicht gehuld in nevelig licht. Het kleurenpalet wordt gedomineerd door zachte blauwtinten, gedempte grijzen en zachte roze tinten die samensmelten om een etherische sfeer te creëren, alsof de hele scène badend is in de delicate gloed van de dageraad of de schemering. De penseelvoering is vloeiend en impressionistisch, wat beweging geeft aan het water en de lucht, terwijl de volle maan of zon rustig hangt achter verspreide wolken en een diffuse lichtstraal werpt die subtiel weerspiegeld wordt op het glinsterende oppervlak van de rivier.

De compositie balanceert de stevigheid van de bogen van de brug met de vaporige kwaliteit van de lucht en het water, en nodigt de blik uit om door de lagen van de stedelijke silhouet in de verte te dwalen. Er is een ritmische harmonie tussen natuurlijke en door mensen gemaakte elementen, die een serene maar levendige stedelijke essentie oproept, die zowel tijdloos als vluchtig aanvoelt. Het werk raakt emotioneel met een vredige contemplatie vermengd met het gezoem van een stad aan het begin van de 20e eeuw, en viert artistiek licht en sfeer.