Deze grimmige afbeelding trekt je onmiddellijk in een wereld van verontrustende dromen; het monochromatische palet versterkt het drama, waardoor een gevoel van tijdloosheid ontstaat. Drie figuren zijn verzameld rond een ruwe tafel, hun knoestige trekken en langgerekte ledematen geven een gevoel van vermoeidheid en misschien wel angst. De figuren zijn betrokken bij een vreemd tableau; de een schraapt een bord, de ander lijkt een ruw snaarinstrument te bespelen en weer een ander veegt de vloer, of misschien wel, roert de atmosfeer zelf met een bezem.

Je kunt bijna de ruwheid van de tafel onder je vingers voelen, de stofdeeltjes ruiken die dansen in het zwakke licht. Dit is een scène vol angst. Waar wachten ze op? Wat wordt er klaargemaakt? De techniek van de kunstenaar, die scherpe, hoekige lijnen gebruikt om de figuren en hun omgeving te definiëren, versterkt het gevoel van onbehagen. Dit is een wereld waar het groteske en het gewone botsen, en een kijkje geven in de donkerste hoeken van de menselijke psyche.