In dit levendige landschap word je gebiologeerd door de dynamische interactie van kleur en textuur. De voorgrond barst uit in weelderig groen, waar penseelstreken een gevoel van beweging creëren, waardoor het gras bijna lijkt te golven in de bries. Een grote boom, versierd met herfstgele tinten, staat trots en diens bladeren vangen het licht en schitteren als verspreide gouden munten. Rechts suggereren zachtere tinten een vredig dorp—hutjes komen tevoorschijn tussen het groen, hun aardse kleuren smelten harmonieus samen met het natuurlijke palet.

De lucht strekt zich daarboven uit, een delicate blauwe kleur met luchtige wolken die de zachtheid van het tafereel beneden weerspiegelt. Dit kunstwerk roept een gevoel van rust op; het voelt als een uitnodiging om het landschap binnen te stappen, de frisse lucht in te ademen en te luisteren naar het ritselen van de bladeren. Historisch gezien zochten kunstenaars in de beginjaren van de jaren '40 vaak toevlucht in de natuur van de onrust van de wereld om hen heen en dit stuk weerspiegelt dit verlangen op een mooie manier.