Het schilderij vangt de bruisende polsslag van een drukke Parijse plein. De penseelstreken van de kunstenaar, dik en gestructureerd, brengen een gevoel van beweging in de scène – alsof de lucht zelf leeft van de energie van de stad. De compositie trekt de blik naar het hart van het plein, gevuld met paardenkoetsen, voetgangers en de statige architectuur van de gebouwen die de omtrek omzomen. Het licht lijkt te glinsteren op de kasseien en de gevels en weerspiegelt de bewolkte lucht in zachte blauwen, grijzen en crèmes. De kleuren zijn gedempt, maar ze zoemen met een stille intensiteit, wat een moment suggereert dat is vastgelegd in het vluchtige licht van een Parijse dag.