De scène die zich voor ons ontvouwt, vangt een levendig moment in de tijd, terwijl verschillende elegante zeilboten over het golvende oppervlak van de Middellandse Zee glijden. Elke boot, met zijn opgeblazen zeilen, lijkt te dansen in de zon, hun kleuren harmoniëren prachtig met de blauwe en groene tinten die het maritieme landschap definiëren. De kunstenaar gebruikt losse penselstreken, wat een tastbare energie aan het water geeft terwijl het schuimt en golft. De golven kronkelen en draaien in een speelse interactie met de bries, en creëren een hypnotiserend ritme dat de kijker uitnodigt om de zoute lucht en het zachte gefluister van de golven te ervaren.

In de verte zien we een enkele witte zeil, waarmee diepte en intrige aan de compositie wordt toegevoegd. Het subtiele spel van licht en schaduw versterkt de rustige maar levendige sfeer, waardoor het schilderij een emotionele vitaliteit krijgt die gevoelens van vrijheid en avontuur oproept. De historische context van Spanje in het vroege 20e eeuw weerklinkt hier: een tijdperk rijk aan artistieke verkenning, vooral in de afbeelding van de natuur en het dagelijks leven, terwijl kunstenaars zoals Sorolla pogingen deden om vluchtige momenten van schoonheid en sereniteit vast te leggen.