Dit indrukwekkend portret toont een jonge baron die met elegante waardigheid poseert voor een somber namiddaglandschap. De gezette persoon staat in een rustige maar ontspannen houding, met een handschoenenhan die licht in zijn jas rust, terwijl de andere hand een hoed vasthoudt, wat zowel formaliteit als paraatheid voor beweging suggereert. Zijn lange, slanke figuur gekleed in diep zwart vormt een scherp contrast met het zachte natuurlijke landschap achter hem — een mix van weelderig loof en een vervagende schemerlucht die de stille majesteit van zijn omgeving oproept. Het sobere maar rijke kleurenpalet van donkere groenen, bruin en grijs vermengt zich met de warme tinten van het gezicht en het witte overhemdskraagje van de baron, wat zijn verfijnde gelaatstrekken met subtieel licht- en schaduwspel tot leven brengt.

De penseelvoering van de kunstenaar is vloeiend maar precies, en geeft echte diepte en textuur - van de delicate stofplooien tot de gedetailleerd uitgewerkte planten naast de grote decoratieve vaas. De uitdrukking van de baron is kalm, maar raadselachtig; zijn blik nodigt uit tot nieuwsgierigheid en reflectie. Het schilderij belichaamt de romantische geest van individualisme en de grootsheid van de natuur, waar de edelman niet alleen een statussymbool is, maar een bedachtzame deelnemer in zijn omgeving. De historische context van het vroege 19e-eeuwse portret weerspiegelt zowel aristocratische hoffelijkheid als opkomende moderne gevoeligheden, wat de artistieke betekenis versterkt.