Het portret toont een jonge vrouw, vastgelegd in een moment van stille introspectie. Haar blik is enigszins van het doek afgekeerd, wat wijst op een bedachtzaam innerlijk leven, een overdenking die de kijker aantrekt. Het bekwame gebruik van licht en schaduw door de kunstenaar vormt de vorm, waardoor het gezicht een voelbare, bijna sculpturale kwaliteit krijgt. De crèmige huidtinten contrasteren prachtig met de donkere tinten van de kleding, waardoor de aandacht wordt gevestigd op de delicate kenmerken: de zacht gedefinieerde ogen, de zachte curve van de lippen.

De achtergrond zorgt voor een warme, omhullende aanwezigheid, met zijn rijke, rood-bruine tinten. De penseelstreken zijn zichtbaar, maar verfijnd, waardoor het schilderij een gevoel van beweging en leven krijgt. De compositie is evenwichtig, het onderwerp is opzij geplaatst, waardoor er aan de linkerkant een luchtige, open ruimte ontstaat. Dit creëert een gevoel van vrede en kalmte. Het algehele effect is van ingetogen elegantie en serene schoonheid.