Dit sfeervolle landschap toont een rustige landweg die zich kronkelt door de buitenwijken van Pontoise, met twee figuren en een hond die erop wandelen, en nodigt de kijker uit tot een sereen, alledaags moment. De kunstenaar gebruikt zachte, diffuse penseelstreken die de groenen en bruintinten van de aarde vermengen met de blauwen en grijzen van een uitgestrekte, bewolkte lucht, waardoor een harmonieuze maar enigszins melancholieke sfeer ontstaat. De compositie leidt het oog zachtjes van de figuren op de voorgrond naar de verre horizon, waar vage industriële schoorstenen de pastorale scène doorbreken en wijzen op de opkomst van de moderniteit in de natuur.

Uitgevoerd in impressionistische stijl, is het kleurenpalet gedempt maar rijk aan nuances, en weerspiegelt het het natuurlijke licht van een bewolkte dag. De losse, getextureerde verfapplicatie roept een tastbaar gevoel op van de ruwe landschapsstructuur en de koele lucht. Emotioneel straalt het schilderij een contemplatieve stemming uit — een gevoel van rust en eenvoud, een moment gevangen in de tijd. Historisch behoort het werk tot de impressionistische beweging van eind 19e eeuw, en legt het de overgang vast tussen het plattelandsleven en de industriële expansie, met de nadruk op de vluchtige effecten van licht en atmosfeer. Het is een getuigenis van de diepe verbondenheid van de kunstenaar met het Franse platteland en zijn innovatieve benadering om alledaagse taferelen met emotie en directheid vast te leggen.