Dit indrukwekkende maritieme tafereel vangt de rauwe kracht van de natuur terwijl onstuimige golven tegen scherpe rotsen slaan. Op de voorgrond haast een groep bezorgde figuren zich over het ongelijkmatige terrein, hun gezichten weerspiegelen een mengeling van angst en vastberadenheid terwijl ze het chaos voor zich gadeslaan. Een schip, gekweld en overweldigd, worstelt tegen de meedogenloze golven, de meeste van zijn zeilen uitgerold, terwijl het wanhopig probeert te navigeren door de storm. Het verre land vormt een vage achtergrond, terwijl donkere wolken dreigend boven hen draaien, en tinten van oranje en goud, die herinneren aan een storm die de lucht verlicht.

De compositie benadrukt een dramatisch contrast tussen de strijd van de mens tegen de natuur en de onverschilligheid van de elementen. De kunstenaar gebruikt een rijke maar zachte kleurenpalet—diepe blauwe en groene tinten geven plaats aan vurige oranje, die zowel wanhoop als een vluchtige hoop oproepen. Licht breekt door de wolken heen, verlicht de zeelieden en de rotsachtige kust; het lijkt bijna alsof de hemelen leiding bieden te midden van de chaos. De emotionele impact is diep; men kan de spanning en de onzekerheid voelen, de tastbare angst die door de figuren heen weerklinkt. Binnen deze strijd tussen de mens en de natuur dient dit werk niet alleen als een artistiek onderzoek, maar ook als een reflectie op de menselijke toestand, veerkracht en de altijd aanwezige kracht van de zee.