Vanuit een deuropening onthult zich een blik op een andere kamer; badend in het zachte, warme licht van de late namiddag of vroege ochtend. De kunstenaar vangt op meesterlijke wijze de intimiteit van de scène, door de blik van de toeschouwer door de uitnodigende opening naar een huiselijk interieur te leiden. De subtiele wisselwerking van licht en schaduw op de houten deurkozijnen en vloeren creëert een gevoel van diepte, waardoor de toeschouwer dieper in het beeld wordt getrokken. De scène is stil, bijna stil; een gevoel van contemplatie zweeft in de lucht.

Een jonge vrouw, het middelpunt van de compositie, is verdiept in haar schrijven. Ze zit aan een tafel, waarvan het oppervlak bedekt is met een tafelkleed met patroon. De details, hoewel niet scherp, suggereren de texturen van de kamer – het tapijt onder de tafel, de gordijnen op de achtergrond – alles draagt bij aan een stemming van stille concentratie. De kleuren zijn ingetogen, maar rijk, met een palet van aardetinten en zachte highlights die een gevoel van comfort en sereniteit oproepen.