Dit kunstwerk toont een opvallend portret van een vrouw die elegant ligt te ontspannen en zowel elegantie als een raadselachtige charme uitstraalt. Ze draagt een grote donkere hoed versierd met een veer, een zachte bontstola om haar schouders en een scherp gesneden gestreept jasje dat subtiel beweging en textuur toevoegt. Haar delicate gezicht met een lichte blos en een kleine glimlach contrasteert mooi met de gedempte aardetinten die de scène omhullen. De expressieve maar zachte lijnen van de kunstenaar vangen de plooien van haar kleding en het comfortabele kussen van de fauteuil waar ze op leunt, en creëren daarmee een levendig samenspel van zachtheid en structuur.

De compositie boeit door het intieme perspectief, alsof het de kijker uitnodigt deel te nemen aan een stil moment van contemplatie of ontspanning. Het koele, ingetogen kleurpalet van voornamelijk bruin, crème en grijs, met een subtiele blos op de wangen van de vrouw, roept een sfeer op van het einde van de 19e eeuw of het begin van de 20e eeuw — een wereld van verfijnde sociale gratie en stille verfijning. De laagjes pastelstreken gecombineerd met delicate potloodlijnen geven het werk een bijna impressionistische toets, waarbij vorm en sfeer belangrijker zijn dan strakke details. Dit portret verenigt casual waardigheid met artistieke finesse, waardoor het emotioneel resonant en uitnodigend is.