Het schilderij transporteert me; het is een uitzicht op de zee onder een hemel die zwaar is van de belofte van licht. De zorgvuldig weergegeven golven slaan zachtjes tegen een kustlijn bezaaid met rotsen en overblijfselen van wat een pier zou kunnen zijn geweest. De vaardigheid van de kunstenaar is duidelijk te zien in de manier waarop het licht op het water speelt en een glinsterend, bijna etherisch effect creëert.

De compositie is meesterlijk; het oog wordt getrokken van de voorgrond, met zijn door de zon gekuste ondiepten, naar de horizon waar zeilboten, met hun zeilen die de gedempte gloed vangen, lijken te dansen op het water. Het kleurenpalet is ingetogen, maar toch levendig. De gedempte tonen van de hemel contrasteren prachtig met de warmere tinten van het zand en de zeilen, waardoor een gevoel van kalmte en sereniteit wordt opgeroepen. Het is een vastgelegd moment, een ingehouden adem; een scène die fluistert over rust, het eindeloze ritme van de zee en de stille schoonheid van een heldere dag nabij de kust.