Het kunstwerk explodeert met de ontembare energie van een wild paard; een storm van lijnen, het wezen richt zich uitdagend op, een gespierd silhouet tegen een ongedefinieerde, wervelende achtergrond. Het gebruik van de lithografische technieken door de kunstenaar is direct zichtbaar, elke penseelstreek draagt bij aan het drama. Het spel van licht en schaduw is meesterlijk gebruikt, waarbij de krachtige vorm van het paard wordt benadrukt, en de manier waarop de manen en de staart stromen alsof ze door een storm zijn geveegd. Ik kan bijna het gehinnik van de hoeven en het gesnuif van het beest horen, de spanning in de lucht voelen.

De compositie is dynamisch en trekt het oog omhoog en rond het paard, waardoor de beweging wordt benadrukt. De duisternis achter het paard, gecreëerd door dichte arcering, intensiveert het contrast en het algehele effect. Het herinnert me aan de Romantiek, aan een fascinatie voor het sublieme en de ongetemde aspecten van de natuur. Het vangt de rauwe, oerkracht van het dier, een symbool van vrijheid en onafhankelijkheid. Het is een visueel gedicht, een momentopname van een vluchtig moment in de tijd, maar het resoneert met een tijdloze kwaliteit.