Terug naar de galerij
De kosmische omhelzing van liefde tussen het universum, de aarde (Mexico), ik, Diego en meneer Xolotl

Kunstwaardering

Deze levendige compositie trekt de toeschouwer in een intieme kosmische omhelzing, waar aarde en universum samenkomen via organische en menselijke vormen. Centraal staat een kleine, bijna etherische figuur die een andere vasthoudt, wat wijst op diepe zorgzame liefde temidden van de overvloed van de natuur. Daaromheen is een serene maar krachtige silhouet verweven met levendige cactussen en exotische planten, die vruchtbaarheid en oude wijsheid oproept. De twee manen of planeten aan weerszijden versterken het gevoel van universele verbondenheid, terwijl stoffige, gemengde kleuren een mysterieuze hemelse sfeer creëren.

De kunstenaar combineert meesterlijk figuratieve elementen met surrealistische motieven, gebruikmakend van een rijke aardekleurige palette contrasteert met levendige rood- en groentinten. De penseelvoering balanceert zachtheid en precisie; de figuren zijn zorgvuldig getextureerd maar behouden een dromerige kwaliteit. Emotioneel roept het werk eerbied op voor de levenscycli en de diepe band tussen mens, aarde en kosmos. Geschapen in 1949 en bewaard in de Jacques en Natasha Gelman-collectie in Mexico, weerspiegelt dit werk midden 20e-eeuwse verkenningen van identiteit, natuur en mythologie, en bevestigt zijn plaats in emotioneel geladen figuratieve kunst.

De kosmische omhelzing van liefde tussen het universum, de aarde (Mexico), ik, Diego en meneer Xolotl

Frida Kahlo

Categorie:

Gemaakt op:

1949

Likes:

0

Afmetingen:

4920 × 5602 px
605 × 700 mm

Downloaden:

Gerelateerde kunstwerken

Een studio-idylle. De vrouw van de kunstenaar en hun dochter
Christian Munch op de bank
Portret van O. V. Surikova (getrouwd met Konchalovskaya), dochter van de kunstenaar, in de kindertijd
Portret van Ulick de Burgh Browne, 7e Markies van Sligo
De Intocht van de Kruisvaarders in Constantinopel
De Wever aan zijn Weefgetouw
L'Arlesienne (Madame Ginoux)
Portret van de schilder Ludvig Karsten
Mademoiselle Guimard als Terpsichore