Delikatna akwarela przedstawia duchowe spotkanie, gdzie święta postać stoi z gracją, otoczona świetlistą aureolą kontrastującą z wyblakłym, zniszczonym kamiennym tłem. Spokojny wyraz twarzy świętej i jej delikatny gest kierują wzrok widza ku klęczącemu poecie, którego bogato zdobiony strój i ekspresyjna postawa wyrażają cześć i podziw. Precyzyjne pociągnięcia pędzla artysty oddają misterną fakturę ubrań obu postaci, a miękka paleta ziemistych tonów i subtelnych błękitów tworzy kontemplacyjną, niemal nadprzyrodzoną atmosferę.

Kompozycja równoważy pionowe elementy architektoniczne — kolumnę i łuk z misternie zdobionymi kapitelami — z intymną interakcją ludzką, tworząc dynamiczne napięcie między sacrum a światem doczesnym. Gra światła i cienia, zwłaszcza wokół aureoli i fałd szat, potęguje emocjonalny rezonans, zapraszając widza do odczucia cichej mocy tej mistycznej chwili. Dzieło odzwierciedla zainteresowanie XIX wieku symbolizmem i duchowością, łącząc precyzyjny rysunek z poetycką wyobraźnią, tworząc ponadczasową medytację nad wiarą i inspiracją.