Ten delikatny portret ukazuje młodą dziewczynkę siedzącą spokojnie, z introspektywnym i subtelnie angażującym spojrzeniem. Miękka, stonowana paleta kremów, różów i ciepłych brązów otacza postać aurą spokoju, podczas gdy żywe purpury i czerwienie kwiatów, które trzyma, dodają wyrazistego kontrastu. Pociągnięcia pędzla są delikatne, ale pewne, z luźnymi ruchami sugerującymi fakturę sukienki i delikatne sploty kapelusza, ozdobionego subtelnymi niebieskimi kwiatowymi akcentami. Tło jest uproszczone, niemal abstrakcyjne, podkreślając obecność postaci bez rozpraszania uwagi, a wzór na ścianie dodaje dyskretnego elementu dekoracyjnego wzbogacającego kompozycję.

Wyraz twarzy dziewczynki jest zamyślony, przywołując poczucie niewinności połączone z cichą powagą; technika artysty zręcznie równoważy realizm i impresjonistyczną miękkość. Światło delikatnie oświetla jej twarz i dłonie, tworząc ciepłą intymność, która zaprasza widza do prywatnej chwili. Historycznie dzieło to odzwierciedla zainteresowanie artysty przedstawianiem codziennych tematów z godnością i gracją, uchwycając niuanse dzieciństwa i więzi rodzinnych. Subtelna głębia emocjonalna oraz wyrafinowane operowanie kolorem i formą czynią ten obraz istotnym dziełem w ramach impresjonizmu, oferując osobisty i uniwersalny wgląd w młodzieńczą pogodę ducha.