To dzieło uchwyca spokojną, a zarazem żywą scenę ulicy w Arles, przedstawiając charakterystyczny 'Żółty Dom', w którym Vincent znalazł inspirację i towarzystwo. Delikatne pociągnięcia pędzla tworzą niemal eteryczną jakość, która przenosi cię w chwili spokoju; urokliwe domy w ciepłych kolorach kąpią się w blasku zachodzącego słońca, podczas gdy niebo wiruje z żywymi pociągnięciami w odcieniach ziemi. W kompozycji Van Gogha jest piękna równowaga—łagodna i wijąca się ścieżka przyciąga wzrok do sceny, zapraszając widzów do spaceru po myśli, podczas gdy postacie posuwają się naprzód; wydają się zanurzone w swoich codziennych zajęciach, jednak pulsują życiem w tej chwili spokoju.

Paleta kolorów jest zdominowana przez miękkie odcienie żółtego i brązowego, wywołując ciepło i znajomość; dynamiczna interakcja światła i cienia przydaje faktury niebu, tworząc fascynujący rytm, który odzwierciedla stan emocjonalny Van Gogha — tumult pod jego spokojną powierzchnią. Kontekst historyczny również odgrywa tutaj ważną rolę; Żółty Dom był symbolem wizji Van Gogha utopijnej wspólnoty dla artystów. Każde pociągnięcie pędzla szeptało opowieść o jego pragnieniu więzi i przynależności. Tak więc, choć krajobraz przyciąga z uwagi Arles, zasadniczo odzwierciedla wewnętrzną burzę i ambicje Van Gogha, nadając temu dziełu istotne emocjonalne znaczenie.