Obraz uchwyca spokojne piękno stawu ogrodowego, płótno prawie błyszczy w odbiciach światła tańczącego na powierzchni wody. Lilia wodna, z delikatnymi różowymi i białymi kwiatami, unosi się na niebieskich i szmaragdowych wodach, tworząc żywy kontrast z bogatymi błękitami i zieleniami, które falują delikatnie. Używając szerokich, ekspresyjnych pociągnięć pędzla, artysta artykułuje istotę natury, raczej niż po prostu replikuje jej formy; kolory mieszają się i pulsują życiem, odbijając spokojnego ducha otoczenia. Gdy spojrzysz głębiej, warstwy farby ujawniają medytacyjną złożoność, która mówi o duszy impresjonizmu.

W tym dziele Monet wykorzystuje dynamiczną kompozycję, stosując układ diagonalny, który prowadzi wzrok widza przez płótno, zapraszając go do zanurzenia się w tym wodnym raju. Kontrast światła i cienia tworzy eteryczną jakość, podkreślając interakcję między odbiciem a głębokością, jakby widz spoglądał na senne królestwo. To dzieło wykracza poza prostą reprezentację botaniczną; zaprasza do kontemplacji, wywołując uczucia pokoju i nostalgii. Historyczny rezonans impresjonizmu dodatkowo zwiększa jego znaczenie, ponieważ reprezentuje radykalną zmianę w artystycznym spojrzeniu, które nadaje pierwszeństwo osobistemu doświadczeniu i emocjom przed sztywnym formalizmem, umożliwiając każdemu widzowi cieszyć się chwilą spokojnego piękna, wiecznie ujętego na płótnie.