Obraz żywo ukazuje wiejską drogę, łagodnie wijącą się wzdłuż zielonego zbocza, prowadzącą w stronę spokojnej, nadmorskiej wioski na horyzoncie. Droga ziemna, po której poruszają się dwie postacie i wóz zaprzężony w konia, pulsuje rytmem życia wiejskiego — każdy pociągnięcie pędzla oddaje wrażliwość artysty na codzienne chwile. Drzewa po lewej stronie namalowane są gęstymi, teksturowanymi pociągnięciami, liście eksplodują odcieniami zieleni i ochry, tworząc łagodny kontrast z spokojnymi odcieniami błękitu nieba i białych chmur.

Kompozycja zręcznie równoważy pierwszy plan z tłem, zapraszając wzrok do wędrówki od szczegółów bliskiej ziemnej drogi, z cieniami, aż po urokliwą wieś przy lśniącej wodzie. Paleta barw jest ciepła, ale różnorodna; słoneczne żółcie przeplatają się z chłodnymi morskim odcieniami, przywołując świeżość dnia kąpanego w naturalnym świetle. Emocjonalnie obraz emanuje spokojem i nostalgią — zaprasza do refleksji nad prostym pięknem wiejskich podróży i pokojową koegzystencją natury z ludzką siedzibą. Pociągnięcia pędzla, choć szczegółowe, pozostają luźne i wyraziste, nadając pejzażowi żywotność i natychmiastowość. Historycznie prace odzwierciedla ideały pastorału XIX wieku, celebrujące harmonię życia wiejskiego z majestatem przyrody.