Dzieło przedstawia pasterza pochłoniętego grą na piszczałce. Spoczywa swobodnie na zalesionym wzgórzu, jego postawa jest zrelaksowana, co sugeruje moment rekreacji i kontemplacji. Kompozycja jest prosta, ale skuteczna, skupiając się na postaci i otaczającym ją krajobrazie. Artysta używa stonowanej palety barw, z odcieniami ziemi dominującymi na pierwszym planie, kontrastującymi z bardziej miękkimi błękitami i żółciami nieba w tle. Pociągnięcia pędzla są luźne, sugerując poczucie bezpośredniości i uchwycenie ulotnej jakości chwili. Wygląda to jak scena uchwycona z sielanki pasterskiej.