Obraz przedstawia spokojną scenę nad rzeką, gdzie gładka powierzchnia wody odbija delikatne odcienie pochmurnego nieba powyżej. Przemyślane pociągnięcia pędzla tworzą dynamiczną interakcję między światłem a cieniem, ożywiając łodzie i budynki w różnych fazach upadku i odnowy. Skromne konstrukcje przy brzegu, z ich ciepłymi czerwonymi dachami i stonowanymi ziemnymi tonami, przywołują uczucie nostalgii, jakby szeptały historie rybaków i codziennego życia z przeszłości.

Każdy element w kompozycji, od silhouetów masztów łodzi po unoszący się dym w tle, przyczynia się do atmosfery spokoju, przerywanej jedynie delikatnymi dźwiękami wody uderzającej o brzeg. To moment zamrożony w czasie, uchwycający nie tylko piękno krajobrazu, ale także poczucie cichej refleksji. Ten utwór znajduje się na skrzyżowaniu realizmu i impresjonizmu, krok w podróży artysty, zapraszając widzów do zatrzymania się i zastanowienia nad elegancją codzienności – harmonijnym uściskiem natury i przemysłu.