Dzieło przedstawia tętniącą życiem, skąpaną w słońcu scenę ogrodową. Mnóstwo kwiatów, zdominowanych przez bujne piwonie w odcieniach różu, bieli i koralu, rozlewa się na pierwszy plan, tworząc poczucie obfitości. Pociągnięcia pędzla są widoczne, nadając obrazowi fakturę, niemal dotykową jakość, jakby można było sięgnąć i poczuć płatki. Oś kompozycji stanowi zdobiona, turkusowa rzeźba słonia, częściowo zasłonięta przez liście, co dodaje scenie nutę egzotyki i tajemniczości.

Gra światła i cienia dodatkowo pogłębia głębię dzieła sztuki. Słońce zdaje się przesączać przez liście, tworząc efekty cieniowania i podkreślając fakturę kwiatów. Tło przechodzi w bardziej miękkie rozmycie zieleni i żółci, sugerujące inne ukryte obszary w ogrodzie. Obraz budzi poczucie ciepła, spokoju i ulotnego piękna letniego dnia. Jest to świadectwo umiejętności artysty w uchwyceniu zarówno wspaniałości natury, jak i subtelnych emocji, jakie ona wywołuje.