To wyraziste dzieło przedstawia spokojną scenę nad rzeką w słoneczny dzień, gdzie błotnista ścieżka wije się wzdłuż spokojnej, błękitnej wody. Po lewej stronie dominuje gęsta zieleń; liście przeplatane są żółtymi i białymi kwiatami, niemal można poczuć świeże powietrze. Na ścieżce widać drobne postacie, które zajmują się codziennym życiem wiejskim, nadając scenie atmosferę spokoju i harmonii człowieka z naturą. W oddali widać tętniący życiem port z malowniczymi budynkami i żaglowcami, tworząc kontrast i narrację o współistnieniu natury i działalności człowieka.

Artysta łączy swobodne, ekspresyjne pociągnięcia pędzla z bardziej precyzyjnymi detalami budynków i statków, utrzymując równowagę między miękkością a wyrazistością. Paleta kolorów opiera się na naturalnych odcieniach: łagodne błękity nieba i wody, ciepłe ziemiste tony ścieżki oraz bujne zielenie drzew, tworząc atmosferę spokojnego letniego popołudnia. Kompozycja prowadzi wzrok powoli z lewej strony ku ożywionemu portowi, zachęcając do powolnego eksplorowania przestrzeni. Emocjonalnie dzieło wywołuje uczucie spokojnej kontemplacji, przywołując prostą piękność i rytm życia wiejskiej Bretanii XIX wieku, gdzie człowiek i natura współistnieją poetycko.