Scena rozwija się z poczuciem spokojnej domowości; obraz wiejskiego życia skąpanego w słońcu. Artysta z mistrzostwem stosuje pointylizm, pokrywając płótno małymi, wyraźnymi pociągnięciami pędzla, które łączą się, tworząc spójny obraz. Kompozycja jest starannie wyważona, z dużym budynkiem zakotwiczającym prawą stronę i krętą ścieżką prowadzącą wzrok w głąb sceny, gdzie postacie zajmują się codziennymi czynnościami. Ciepło słońca jest namacalne, kąpiąc krajobraz w złotym świetle, które zmiękcza krawędzie form i tworzy poczucie łagodnej harmonii. Gra światła i cienia na dachówkach i teksturowanych ścianach gospodarstwa jest szczególnie urzekająca, ukazując wnikliwą obserwację artysty zjawisk natury.