Scena rozgrywa się w domowej przestrzeni, prawdopodobnie w jadalni, skąpanej chłodnym, niemal eterycznym światłem. Trzy postacie zajmują przestrzeń; dwie kobiety i mężczyzna oddają się prostemu aktowi picia herbaty. Technika artysty, charakterystyczna dla ruchu pointylistycznego, natychmiast przyciąga wzrok. Drobne, skrupulatnie rozmieszczone kropki koloru mieszają się w oku widza, tworząc efekt niemal migotania. Paleta barw skłania się ku błękitom i fioletom, nasycając scenę poczuciem spokoju i introspekcji. Jestem zafascynowany cichą intymnością uchwyconej chwili – uważnymi pozami postaci, subtelną grą światła i cienia, detalami zastawy stołowej.