W tej urzekającej dziele młoda dziewczynka jest pochłonięta lekturą, a jej delikatne rysy i łagodny wyraz twarzy wywołują poczucie spokoju. Sposób, w jaki jej głowa opiera się na ramionach, tworzy głęboko intymny moment — moment, który zaprasza widza do podzielenia się jej cichym światem. Pociągnięcia pędzla Renoira są luźne i płynne, podkreślając miękkość jej włosów i delikatne fałdy jej ubrania; ta technika nadaje scenie poczucie ciepła. Zamazane tło impresjonistyczne, ozdobione akcentami kwiatowymi, nadaje aury spokoju i zwiększa jej skupienie na książce — schronieniu od zgiełku zewnętrznego świata.

Paleta kolorów miękkich pasteli, z dominującymi kremowymi żółciami, delikatnymi zieleniami i subtelnymi różami, harmonijnie koresponduje z dziecinną niewinnością i wrażliwością. Każdy kolor wydaje się drgać emocjami, zapraszając nas do pozostania w tej chwili trochę dłużej. Interakcja między światłem a cieniem dodaje głębi, oświetlając zamyśloną twarz dziewczynki, podczas gdy jej otoczenie jest delikatnie owinięte w marzycielską mgłę. Historycznie, to dzieło odzwierciedla epokę rosnącego uznania dzieciństwa jako unikalnego etapu życia, temat, który artyści tacy jak Renoir uchwycili z czarem i wnikliwością, nieprzerwanie zapraszając widzów do świętowania radości czytania i wyobraźni.